Χαλάρωσε!

Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτή την προτροπή; Πόσες φορές έχετε αισθανθεί άγχος πίεση και η καλύτερη συμβουλή που ακούσατε ήταν «χαλάρωσε!». Κατά την δική μου άποψη είναι από τις πιο συχνές συμβουλές που μπορεί να ακούσει κανείς. Μας βοηθάει; μήπως εκείνη την στιγμή δεν το έχουμε σκεφτεί και περιμένουμε κάποιος να μας το θυμίσει; Αλήθεια, τι αισθάνεστε όταν είστε πολύ πιεσμένοι από την καθημερινότητα και τα προβλήματα της ζωής και κάποιος σας λέει «χαλάρωσε!» Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έχει μοναδικά συναισθήματά και μοναδικοί είναι και οι τρόποι που τα εκλύουν.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον Γιώργο ο οποίος γύρισε πολύ κουρασμένος χθες στο σπίτι του. Σήμερα δεν άκουσε το ξυπνητήρι και αποκοιμήθηκε με αποτέλεσμα μόλις άνοιξε τα μάτια του και κατάλαβε ότι η ώρα έχει περάσει άρχισε να τρέχει για να ετοιμαστεί. Κατά λάθος χύνει τον καφέ στο πουκάμισο που μόλις είχε φορέσει, γεγονός το οποίο πολύ πιθανό να τον έκανε να αγχωθεί ακόμα περισσότερο. Βγαίνοντας από το σπίτι συνειδητοποιεί ότι το αμάξι του είναι περικυκλωμένο από τους πάγκους της λαϊκής διότι χτες το βράδυ ήταν τόσο κουρασμένος που δεν είδε την προειδοποιητική κορδέλα. Μην έχοντας άλλο χρόνο για χάσιμο επιβιβάζεται στα μέσα μαζικής μεταφοράς και κατευθύνεται στη δουλειά του. Ο προϊστάμενος του τον επιπλήττει διότι έχει καθυστερήσει οπότε πέφτει με τα μούτρα στη δουλειά και γράφει ένα κείμενο το οποίο το ολοκληρώνει μετά από τρεις ολόκληρες ώρες δουλειάς. Η στιγμή όπου θα επιστρέψει στο σπίτι του για να αράξει με τον φίλο του πλησιάζει. Μία ξαφνική διακοπή ρεύματος είναι ικανή για να χαθεί όλο το κείμενο! Αυτό σημαίνει ότι ο Γιώργος σήμερα θα κάτσει περισσότερες ώρες στη δουλειά του για να ολοκληρώσει το κείμενο που χάθηκε. Είδη αισθανόμαστε ότι είναι πολύ πιεσμένος και φορτισμένος από όλα αυτά που έχουν συμβεί. Οι περιπέτειες του όμως δεν τελειώνουν εδώ! Γυρνώντας σπίτι συνειδητοποιεί ότι το πρωί φεύγοντας ξέχασε τη βρύση του μπάνιου ανοιχτή και έχει πλημμυρίσει το μπάνιο του. Εκείνη την ώρα έρχεται ο φίλος του ο Μπάμπης όπως έχουν κανονίσει και τον βλέπει έτοιμο να εκραγεί και του λέει: «Καλά βρε Γιώργο πώς κάνεις έτσι; χαλάρωσε!»

Θα ήθελα να σκεφτούμε μαζί πώς θα ένιωθε εκείνη τη στιγμή ο Γιώργος. Μήπως θα ήθελε να ακούσει κάτι διαφορετικό; Μήπως θα ήθελε κάποιος να τον καταλάβει; Μήπως θα ήθελε κάποιον να τον ρωτήσει αν όντως είναι αγχωμένος ή αισθανόταν κάπως αλλιώς; Μήπως κάποιος θα ήθελε να ενδιαφερθεί και να τον ρωτήσει για ποιο λόγο είναι αγχωμένος; ή μήπως τελικά απλά ήθελε κάποιον να του πει να χαλαρώσει;

Όπως έχουμε δει και σε προηγούμενα άρθρα το πρώτο βήμα της επικοινωνίας είναι να ακούσουμε να αποδεχτούμε και να αισθανθούμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας. Ας σκεφτούμε πόσο πιο βοηθητικό θα ήταν εάν άκουγε ο Γιώργος το εξής: «αισθάνομαι ότι είσαι αγχωμένος, το καταλαβαίνω σωστά; θα ήθελα να ακούσω τι σου έχει συμβεί και αισθάνεσαι έτσι, θέλεις να μου μιλήσεις;»

Στο τέλος της ημέρας, όταν ακούσουμε τα παραπάνω λόγια από μια ήρεμη φωνή σε ένα κλίμα αποδοχής από τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι ότι χρειαζόμαστε για να χαλαρώσουμε!