Τι είναι η ευτυχία; Είναι η εύνοια της τύχης, όπως ετυμολογικά συμπεραίνουμε; Γιατί δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία; όπως λέει και το τραγούδι… Από πού έρχεται η ευτυχία; Έρχεται τελικά ή είναι ένα άπιαστο όνειρο;
Στο άρθρο αυτό θα έρθεις σε επαφή με κάποιες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα αλλά κυρίως θα μπορείς να διακρίνεις πότε και με ποια ταχύτητα κινείσαι προς την ευτυχία που εσύ φυσικά ορίζεις. Αυτό φυσικά έρχεται όταν συνειδητοποιούμε πότε περπατάμε στον δρόμο της κατανάλωσης και ποτέ στο δρόμο της δημιουργίας.
Από την αρχαία Ελλάδα και τον Αριστοτέλη μέχρι και την σύγχρονη οπτική της επιστήμης της ψυχολογίας και συγκεκριμένα της θετικής ψυχολογίας η ευτυχία “διαχωρίζεται” σε διάφορα μονοπάτια με σκοπό να είναι εφικτή τόσο η μελέτη της όσο και η ανάπτυξη μιας εσωτερικής πορείας προς αυτή. Συγκεκριμένα ένα πρώτο κομμάτι της είναι η απολαυστική ζωή κατά την οποία καταναλώνουμε ευχάριστες στιγμές, δραστηριότητες και υλικά αγαθά τα οποία μας δημιουργούν ευχάριστα συναισθήματα τόσο στο παρόν όσο στο παρελθόν και στο μέλλον και μας αφήνουν μία πρόσκαιρη ικανοποίηση. Εδώ συναντάμε στιγμές όπως η κατανάλωση του αγαπημένου σου παγωτού, μία όμορφη βόλτα, μία απολαυστική θεατρική παράσταση. Ένα δεύτερο κομμάτι της ευτυχίας είναι μία ζωή όπου όσο ο καθένας μας αξιοποιεί και αναπτύσσει τα μοναδικά του ταλέντα και ταυτόχρονα τα εφαρμόζει και τα αξιοποιεί ολοένα και περισσότερο στην καθημερινότητά του βιώνει ικανοποίηση την οποία την χαρακτηρίζει η σταθερότητα και η διάρκεια. Με άλλα λόγια όσο κανείς αυτοπραγματώνεται, είναι όλο και περισσότερο ευθυγραμμισμένος με την εσωτερική του πυξίδα.
Στην συνέχεια των προηγούμενων έρχεται να προστεθεί μία ζωή με νόημα. Η ζωή με νόημα είναι μία ζωή κατά την οποία αξιοποιεί κάνεις τα ταλέντα του με σκοπό να υπηρετήσει έναν σκοπό πολύ μεγαλύτερο από τον ίδιο και την αυτοπραγμάτωση του.
Και τα τρία επίπεδα ευτυχίας είναι πάρα πολύ σημαντικά, το ένα δεν αναιρεί το άλλο, αντιθέτως το ένα στηρίζει το άλλο με έναν τρόπο κατά τον οποίο το ένα δημιουργεί και θρέφει το άλλο.
Άλλωστε άνθρωποι είμαστε και τα χρειαζόμαστε όλα. Ποιες είναι όμως οι παγίδες οι οποίες μπαίνουν εμπόδιο και μας στερούν μία ζωή ζουμερή με ικανοποίηση και νόημα;
Καταναλώνω σημαίνει ότι έρχεται κάτι έξω από τον εαυτό μου και απλά παίρνω απόλαυση με το να το βάλω μέσα μου. Για παράδειγμα το φαγητό, η αγορά ενός αυτοκινήτου, ενός σπιτιού κτλ. η λίστα είναι ατελείωτη! Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, μπορεί κανείς να ικανοποιήσει την ανάγκη του για κατανάλωση άμεσα και με χίλιους διαφορετικούς τρόπους έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργήσει εξαρτητική σχέση με προϊόντα προς κατανάλωση με εξαιρετική ευκολία. Άλλωστε το μάρκετινγκ ολοένα και ξεπέρνα τον εαυτό του με αποτέλεσμα ο σύγχρονος άνθρωπος να έχει λατρέψει την επαφή με το κινητό του και να νιώθει αίσθημα κενού όταν δεν το έχει μαζί του. Αμέτρητες ώρες σκέψης παρατήρησης και αμέτρητα χρήματα σε έρευνα για το πώς να γίνει αντικείμενο λατρείας μία συσκευή 200 γραμμαρίων! Φυσικά όπου επενδύονται τόσο μεγάλοι νοητικοί και οικονομικοί πόροι τόσο το αποτέλεσμα θα είναι πιο ισχυρό.
Καταναλώνω σημαίνει ότι θα χαρώ, θα πάρω ικανοποίηση μόλις αγοράσω τα παπούτσια, μόλις φάω το γλυκό. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και ζητούμενο. Όμως καταναλώνω σημαίνει ότι αυτή η ικανοποίηση θα κρατήσει για λίγο! Και για όσους έχουν αποκτήσει “ διδακτορικό” στην κατανάλωση μπορεί να κρατήσει μόνο και λίγα δευτερόλεπτα. Τότε το κυνήγι της ευτυχίας είναι ασταμάτητο μεταπηδώντας εύκολα και γρήγορα από κατανάλωση σε κατανάλωση.
Δημιουργώ σημαίνει πως συνδέομαι και συνδέω. Συνδέομαι με τον εαυτό μου και συνδέω όλα αυτά που έχω καταναλώσει ώστε να γεννηθεί κάτι νέο, κάτι καινούργιο. Μπορείς να το φανταστείς όπως είναι μία γέννα όπου επί 9 μήνες συνδέονται και συνθέτονται ιστοί. Στο τέλος της – το οποίο είναι και αρχή μαζί – γεννιέται ένας άνθρωπος, κάτι που τους γονείς από καταναλωτές εμπειριών τους μετατρέπει σε δημιουργούς.
Καλούνται αυτοί οι άνθρωποι μέσα από τον γονικό τους ρόλο να δημιουργούν συνεχώς συνθήκες ανάπτυξης για τα παιδιά τους. Δημιουργώ σημαίνει μία πιο ήπιας έντασης χαρά αλλά σταθερή μέσα στον χρόνο, τόσο σταθερή που κάποιος μπορεί ανά πάσα στιγμή να στηριχθεί σε αυτή. Η ουσία της χαράς του γονιού βασίζεται στο ότι κατάφερε να δημιουργήσει μέσα του ένα νέο ταυτοτικό κομμάτι, το κομμάτι του γονικού ρόλου. Αυτό το κομμάτι είναι πλέον μέσα του, υπάρχει. Αυτό το κομμάτι τον τροφοδοτεί με νόημα για όλη του τη ζωή. Αυτό φυσικά συμβαίνει με οποιοδήποτε ταυτοτικό κομμάτι δημιουργείς μέσα σου.
Έχεις καταφέρει μέσα στα χρόνια να μην αναβάλλεις σε καθημερινή βάση πράγματα που σου γεμίζουν την ψυχή; Τότε έχεις δημιουργήσει μέσα σου την ταυτότητα του συνεπή ως προς τις επιθυμίες σου. Δεν είναι απλά μία επιφανειακή αλλαγή στη συμπεριφορά σου δηλαδή ότι έχεις κάποιες συνεπείς συμπεριφορές αλλά μια ταυτοτική αλλαγή, είσαι συνεπής. Έχεις καταφέρει μέσα στα χρόνια να δημιουργήσεις εκείνον τον εαυτό σου ο οποίος μπορεί να αναγνωρίζει πότε οι άλλοι περνάνε τα όριά σου και να τους βάζει την κόκκινη γραμμή; Τότε έχεις δημιουργήσει ένα κομμάτι της ταυτότητας σου, δεν προστατεύεις πια τον εαυτό σου είσαι προστατευτικός και αυτό το κρατάς μέσα σου για μία ζωή στήριγμα σου.
Καταναλώνεις ή δημιουργείς σχέσεις
Σχετίζομαι σημαίνει με γνωρίζω. Σημαίνει με ανακαλύπτω, ξανά και ξανά.
Ο άνθρωπος που έχεις κοντά σου είναι ο καθρέφτης σου. Σου καθρεφτίζει τις επάρκειες και τις ανεπάρκειες σου. Και οι δύο κατηγορίες αποτελούν υπερ-πολύτιμες πληροφορίες για να γνωρίσεις εσένα!
Με άλλα λόγια ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργήσεις τις αλλαγές που αναζητάς στον εαυτό σου είναι να σχετιστείς συνειδητά. Αν δεν γνωρίζεις τα τυφλά σου σημεία πώς θα ξεκινήσει η δημιουργία του νέου σου εαυτού; είναι σαν στο GPS να βάζεις μόνο τον προορισμό και όχι την αφετηρία. Σχέσεις παροδικές, μιας βραδιάς που λέμε, όλοι τις χρειαζόμαστε, είναι ανθρώπινο. Αν όμως αυτό έχει γίνει τρόπος ζωής; Τι λέει αυτό για τον τρόπο που σχετίζεσαι; Με λύπη μου διαπιστώνω πως τα social media και οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν συμβάλλει στο να καταναλωποιήσουν τις σχέσεις. Όπως ξεφυλλίζει κάνεις τα φυλλάδια των σούπερ μάρκετ, έτσι ξεφυλλίζει και τους ανθρώπους…
Το διαδίκτυο αναδεικνύει τις υπάρχουσες ανασφάλειες και δυστυχώς ταυτόχρονα της μεγεθύνει τροφοδοτώντας τον σχεσιακό καταναλωτισμό κάνοντας τον πολύ απλό με 2 κλικ απόσταση!
Δημιουργώ μία σχέση σημαίνει ότι παίρνω ρίσκο να επενδύσω συναισθήματα. Όπως και στις επενδύσεις, μεγάλη επένδυση σημαίνει μεγαλύτερο ρίσκο και ίσως μεγαλύτερο και το κέρδος. Το κέρδος δεν φαίνεται στην αρχή μετά από καιρό μέσα στη σχέση θα καταλάβεις ότι έχεις κερδίσει μία σχέση που πιθανόν να εμπνέει ασφάλεια, σταθερότητα, σύνδεση, ικανοποίηση και αγάπη. Πάνω από όλα όμως θα έχεις κερδίσει έναν εαυτό – μία ταυτότητα σχεσιακή την οποία δεν θα την χάσεις ποτέ. Το κέρδος δεν είναι ότι έχεις δημιουργήσει μία σχέση αλλά ότι έχεις μάθει να δημιουργείς σχέση. Αλλιώς δεν θα προχωρούσε η σχέση σου αν δεν ήσουν ο άνθρωπος ο οποίος έχει την ικανότητα να σχετίζεται με έναν ολοένα και περισσότερο αυθεντικό τρόπο. Αυτό αποδεικνύεται γιατί μία σχέση κάθε μέρα χρειάζεται φροντίδα, νοιάξιμο έτσι ώστε να δημιουργείται όλο και περισσότερο «σχέση». Αυτή είναι και η μαγεία των σχέσεων, ότι όταν κάνεις αντιληφθεί την σοβαρότητα της δημιουργίας μιας σχέσης: ανακαλύπτει συνεχώς στον άλλον τον εαυτό του και έτσι δημιουργεί έναν εαυτό. Δημιουργία η οποία φέρνει μία ζωή με νόημα.
Αναρωτήσου, είτε είσαι σε σχέση είτε όχι:
Πώς αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις; Πλησιάζω για να καταναλώσω συναισθήματα, να πάρω ή να με ξανά γνωρίσω και να δημιουργήσω έναν πιο πλούσιο πιο οικουμενικό εαυτό;
Την σύνδεση της δημιουργίας με το νόημα και την ευτυχία μέσα από αυτό την συναντάμε πολύ συχνά. Αν και πιστεύω πως είμαστε συνδεδεμένοι με όλα, θα χρησιμοποιήσω για λίγο τον διαχωρισμό – που τον λατρεύει ο εγκέφαλός μας. Ας πούμε λοιπόν ότι υπάρχει ένα «μέσα» και ένα «έξω» και το όριό τους είναι το δέρμα μας. Το ανθρώπινο σύστημα ιδανικά είναι ένα διαπερατό σύστημα το οποίο ανταλλάσσει συνεχώς ενέργεια, παίρνει πληροφορία εκφράζει πληροφορία, παίρνει τροφή την επιστρέφει στο περιβάλλον, εκπνέει εισπνέει και ούτω καθεξής. Όλο αυτό αντανακλά την συνεχή αλληλεπίδραση και σχέση που έχει το «έξω» με το «μέσα» μας. Η σχέση είναι μία συνεχή ασταμάτητη ροή μεταξύ του καταναλώνω και του δημιουργώ. Φυσικά το τι καταναλώνουμε επιδρά και στο τι δημιουργούμε για παράδειγμα:
- η κατανάλωση κακής ποιότητας τροφής δημιουργεί κακή υγεία
- η κατανάλωση εκφοβιστικών πληροφοριών δημιουργεί πεποιθήσεις τρόμου
- η κατανάλωση κακοποιητικών σχέσεων στην παιδική ηλικία δημιουργούν κακή σχέση με τον εαυτό και τους άλλους
- η κατανάλωση πληροφοριακής φασαρίας (ο πληροφοριακός θόρυβος που απειλεί την ψυχική μας ισορροπία στις μέρες μας..) δημιουργεί stress και απομακρύνει, την ίσως για όλους μας πολυπόθητη ησυχία του νου.
Συνοψίζοντας, όταν αναφερόμαστε στην κατανάλωση τότε εστιάζουμε σε πράγματα που γίνονται έξω από μας, όταν αναφερόμαστε στην δημιουργία εστιάζουμε σε πράγματα μέσα σε μας. Η ποιότητα της κατανάλωσης διαμορφώνει και την ποιότητα της δημιουργίας. Καταναλώνοντας μπορούμε να ζούμε πολλές ευχάριστες στιγμές και δημιουργώντας τον επιθυμητό μέσα μας εαυτό μπορούμε να ζούμε μία ζωή με νόημα…
Εσύ; τι καταναλώνεις; τι δημιουργείς;
Greek 
English