διάρκεια ανάγνωσης περίπου 3 λεπτά
Αν κανείς ρωτούσε τον παππού σας: “Τι είναι σημαντικό για σας στη ζωή;”
Πιθανόν να απαντούσε: “Να είναι καλά η οικογένειά μου, να έχουμε ένα κομμάτι ψωμί να φάμε και να είμαστε ασφαλείς και υγιείς.”
Αν κάποιος ρωτούσε τον μπαμπά σας: “Τι είναι σημαντικό για σας στη ζωή;”
Πιθανόν να απαντούσε: “Είναι να έχω μία καλή δουλειά, έτσι ώστε να έχω ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο και να ‘ναι καλά η οικογένειά μου.”
Αν κάποιος ρωτούσε εσάς την ίδια ερώτηση, πιθανόν να απαντούσατε: “Να είμαι ευτυχισμένος μέσα στη σχέση μου και μετά όλα τα άλλα..”
Η χώρα μας βρίσκεται ανάμεσα στην ανατολή και στη δύση. Σαν με κάποιον τρόπο να θέλει να ενώσει και ταυτόχρονα να διχάσει τις δυο κουλτούρες, της συλλογικότητας από τη μία και της ατομικότητας από την άλλη. Οι προηγούμενες γενιές, ζώντας κάτω από την συλλογική ομπρέλα, είχαν μέσα τους πολύ έντονη την αίσθηση της δέσμευσης στον γάμο και την οικογένεια. Όταν κάποιος τολμούσε να “διαλύσει” την οικογένεια ήταν κοινωνικά κατακριτέος ακόμα και στην περίπτωση που αυτή η διάλυση σήμαινε ταυτόχρονα και την ελευθέρωση του από την κακοποίηση (συναισθηματική ή/και σωματική). Δύσκολο κανείς να πει τότε “φεύγω για κάτι καλύτερο”. Το στενό πλαίσιο της δέσμευσης προς το γάμο και την οικογένεια λειτουργούσε κάποιες φορές κακοποιητικά, διότι το ζευγάρι παρέμενε σε μία σχέση δυσλειτουργική με ολέθριες συνέπειες στην ψυχική ανάπτυξη των παιδιών. Από την άλλη, το ίδιο άκαμπτο πλαίσιο δέσμευσης λειτουργούσε ευεργετικά στα ζευγάρια, τα οποία απέναντι στις δυσκολίες της ζωής και της συμβίωσης μέναν μαζί και έβρισκαν τρόπους ενωμένοι να ανταπεξέλθουν.
Η αξία της ατομικότητας γεννήθηκε στη γη που πατούμε σήμερα και τότε πατούσε ο Αριστοτέλης. Έκανε το μεγάλο της ταξίδι, έφτασε μέχρι την Αμερική και τώρα, “ανανεωμένη” πια, υπάρχει ανάμεσα σε εμάς και τους συντρόφους μας.
Πιο συχνά από κάθε άλλη εποχή όταν κάτι δεν πάει καλά στη σχέση μας σκεφτόμαστε (συνειδητά ή ασυνείδητα) τη λύση έξω από τη σχέση, συχνά στον “κάποιον άλλον”.
Οι βαθύτερες κοινωνικές αλλαγές στο επίπεδο αξιών έρχονται σαν τυφώνας και φέρνουν μαζί τους νέα δεδομένα και καλούμαστε να προσαρμοστούμε γρήγορα σε αυτά.
Τελικά η αξία της οικογένειας δίνει τη θέση της στην αξία της προσωπικής ανεξαρτησίας και ικανοποίησης;
Αν συμβαίνει αυτό πώς επηρεάζει τη σχέση σας σήμερα;
Μπορεί η σχέση σας να κρατηθεί χωρίς την κόλλα που είχαν σύμμαχο και εχθρό οι προηγούμενες γενιές;
Η σωτήρια χρυσή τομή βρίσκεται στην απάντηση στην παρακάτω ερώτηση:
Πώς μπορώ να νιώθω ανεξάρτητος/ανεξάρτητη ΜΕΣΑ στη συντροφική μου σχέση;
Greek 
English